Het politiek bestuur in Nederland is te veel op de Randstad gericht. Zowel als het gaat om de economie, als qua mentaliteit. Thema’s die in de steden van de Randstad actueel zijn, worden verondersteld voor het hele land te gelden. Daardoor bepaalt de Randstad te veel de norm en de toon.
Bij Code Oranje past oog voor verschil. De ene regio verschilt van de andere. Vandaar ook dat de stem uit iedere regio van ons land gehoord moet worden en in regionale vraagstukken ook doorslaggevend mag zijn. Geef Groningen en de aangrenzende provincies de ruimte en het budget om de afwikkeling van de mijnbouwschade laagdrempelig op te pakken, zet alles op alles om voorzieningen in kleine kernen te behouden, ondersteun de provincie Fryslân bij het onderhouden van de eigen cultuur en taal en geef steun aan de burgersenaat die de Friese commissaris van de koning bepleit. Geef Noord-Brabant de ruimte om innovatieve oplossingen te bedenken voor de verhouding tussen de Brabantse stedenrij en hun ommelanden en sta zij aan zij met de regio als het om het terugdringen van giftreinen gaat. Laat het Rijk zich schamen voor de aanpak van de kazerne in Vlissingen en zijn houding omdraaien: wat is de wens vanuit de regio en hoe ondersteunen we dat? We steunen daarom de oproep in Zeeland tot een tolvrije Westerscheldetunnel en een provinciaal referendum over het politieke akkoord betreffende het alternatieve steunpakket.
Belangrijk uitgangspunt voor Code Oranje is dat de ene regio de andere niet is. Fryslân heeft een andere historie en ook een andere behoefte dan Gelderland, Limburg, Overijssel, Flevoland of de Randstad. Juist die verschillen maken ons land sterk: die benutten we in plaats van ze weg te poetsen. Dit kan wat ons betreft betekenen dat een bevoegdheid die in het ene deel van
Nederland bij de provincie is belegd, in een ander deel van het land in de regio of bij de centrumgemeente kan worden belegd. En waarom stappen we niet over op een systeem waarin iedere gemeente zelf bepaalt of hun burgemeester door de bevolking of door de raad wordt gekozen?
En daarom:
- Bepaalt de Randstad niet alleen de norm voor het hele land
- Erkennen en waarderen we dat gemeenten en regio’s verschillend zijn van elkaar en dat dit zijn weerslag kan hebben op de organisatie van het openbaar bestuur
- Beslist iedere gemeente zelf of hun burgemeester door de gemeenteraad of de bevolking wordt gekozen
- Investeren we in uitstekende transportverbindingen om de verschillende regio’s (en de buurlanden) met elkaar te verbinden (zoals een HSL-verbinding tussen de Randstad en het Noorden)
- Worden gemeenten en regio’s alsnog gecompenseerd voor de drastische miljardenkortingen die door het Rijk zijn toegepast bij het doorvoeren van de grote decentralisaties (die daardoor volgens het SCP grotendeels zijn mislukt)
- Stelt de rijksoverheid zich faciliterend op bij vraagstukken in de regio, of het nu gaat om het behoud van taal en cultuur, de spoedige afwikkeling van mijnbouwschade of het behoud van voorzieningen (scholen, bibliotheken, pinautomaten etc.) in kleine kernen en krimpgebieden
In twee zinnen
De regio’s in ons land zijn verschillend van elkaar en die verschillen waarderen we. Vandaar dat we zorgdragen voor het behoud van de karakteristieke eigenheid van iedere regio, voor maatwerk bij beslissingen die de regio aangaan en voor gerichte investeringen.
