De voedselproductie in ons land is van een hoog kwaliteitsniveau, met dank aan onze boeren en vissers. Niet alleen zorgen zij voor een hoge kwaliteit van producten; zij spelen ook een belangrijke rol in het natuurbeheer en het onderhouden van ons landschap. Kortom: een cruciale sector waarin veel in verandering is. Denk alleen aan het – door de coronacrisis gegroeide – besef dat voedselvoorziening dichtbij huis belangrijk is. Maar denk ook aan de aandacht voor de nadelige neveneffecten van de gebruikte productiemethoden voor gezondheid, dierenwelzijn en biodiversiteit. Onze overheid speelt hier niet goed op in. Het is een typisch voorbeeld van het ‘van bovenaf’ dicteren van papieren regelgeving – vaak ingegeven door grote en mondiale financiële belangen – en het over de hoofden van de boeren en vissers heen afkondigen van steeds wisselende maatregelen. In deze campagnetijd wordt dit alleen maar erger. Zo jagen we natuurlijk de boeren in het harnas. Dit moet echt 180 graden anders. Ga met de boeren om tafel. Deze tijd vraagt echt om een andere manier van besturen, gebaseerd op waardering, maatwerk en samenwerking.
En daarom:
- Kiezen we voor eerlijke verdiensten voor producten van hoge kwaliteit
- Werken we consequent vanuit het besef dat goede voeding de basis is voor een goede gezondheid
- Omarmen we de waarde van de boerenstand voor het onderhouden van ons cultuurlandschap
- Wordt tot maatregelen besloten aan ronde tafels (dat wil zeggen: alle belangen aan tafel)
- Sturen we aan op het terugdringen van de schadelijke neveneffecten van productiemethoden (circulaire landbouw en veeteelt)
- Vervoeren we voedsel niet over de hele wereld heen en weer, maar kiezen we zoveel mogelijk voor regionale voedselketens
In twee zinnen
We waarderen onze landbouw en visserij als – nabije – bron van goed voedsel; dus ook met eerlijke prijzen voor de boer/visser. Maatregelen om ongunstige neveneffecten van voedselproductie te verminderen worden niet eenzijdig opgelegd, maar zijn het resultaat van een open dialoog.
