Ruud Koornstra (1964) woont in Arnhem. Naast vader van vijf kinderen en echtgenoot is hij ondernemer in hart en nieren. Hij heeft diverse succesvolle ondernemingen opgezet, stuk voor stuk baanbrekend op weg naar een duurzame economie. Kenmerkend voor hem is de uitspraak: ‘het doel is de baas’. Ruud wil een ‘perfecte storm’ veroorzaken, op weg naar de realisatie van zijn droom: het paradijs op aarde voor iedereen in 2030.
Kijk op de huidige politiek
Ondernemen is een “werkwoord” en een energie die binnen elke positie in de maatschappij door iedereen kan worden ingezet. Iets ondernemen zorgt voor beweging, voor verandering en heeft een scheppende vernieuwende kracht. Warren Buffett, een van de meest succesvolle investeerders van de VS zie ooit: “Een ondernemer is een dromer en een succesvol ondernemer is een dromer die niet opgeeft”.
Na mijn carrière als televisieproducent stond ik als activistisch ondernemer vanaf 2001 aan de wieg van tal van duurzame innovaties en bedrijven. Mijn motto was toen al: “Het paradijs op aarde voor iedereen, te beginnen in Nederland”. In de overtuiging dat we alle ingrediënten beschikbaar hebben dat te realiseren ben ik aan de slag gegaan. Hoewel ik meer dan eens ben uitgelachen voor deze ambitie, ben ik er steeds meer van overtuigd dat het wel mogelijk is. Zeker toen in 2015 in VN verband de 17 duurzame ontwikkelingsdoelen in een overeenkomst tussen 195 landen werden vastgelegd. Dit VN akkoord, hoe chaotische en verre van compleet ook, bleek aardig op één lijn te liggen met mijn persoonlijke doelen. Vanuit het conceptuele en technologische bedrijf, waar ik in 2001 mede oprichter van was ontstond onder meer Oxxio (Voordelige groene stroom) , Lemnis Lighting (Uitvinders van de huidige ledlamp) en The New Motion (Elektrisch vervoer). In 2018 heb ik me bestuurlijk teruggetrokken uit mijn bedrijven. Sindsdien heb ik mijn activiteiten voor mijn missie onbezoldigd ondergebracht in een paar organisaties voor disruptieve vernieuwende ontwikkeling en operaties. Daardoor werkt de activistisch ondernemer nu sinds drie jaar als ondernemend activist.
Aangezien we tegen de grenzen van het leefbare lopen in ons land, in ons werelddeel en eigenlijk op onze planeet moeten we nu meer dan ooit in actie komen. Ongelijkheid, armoede in de buurt en ver weg, de verwoesting van natuur en soorten, onveiligheid, economische crises, morele crises, klimaatcrisis zijn er maar een paar uit een lange lijst. Je hoeft niet heel geleerd te zijn om te zien dat we een keuze hebben tussen alsmaar groeiend pessimisme, boosheid en het beschuldigen van anderen óf gaan voor een lonkend perspectief vol met kansen. Het zal niemand verbazen dat ik al gekozen heb voor de laatste optie. Want revoluties zijn nog nooit geslaagd vanuit pessimisme.
Het is mij de afgelopen jaren wel duidelijk geworden dat het geen fabeltje is dat alle echte vernieuwing van onderop komt. Uit schuurtjes, MKB en familiebedrijven en burgerinitiatieven. Juist door talrijke succesvolle burgerinitiatieven, zoals de Nationale Energiecommissie, heb ik geleerd dat de energietransitie wel degelijk haalbaar en betaalbaar is. Deze vernieuwers krijgen altijd de hoon van de gevestigde orde over zich heen. Zij worden op allerlei manieren tegengewerkt omdat ze vaak gezien worden als een bedreiging voor de bestaande markt.
Er is voor deze aanpak niet alleen een gemotiveerde bevolking en een scala aan technologieën nodig maar ook een systeemverandering. Politieke dogma’s, bestuurlijke verlamming, economische systemen moeten allemaal op de schop. Pas dan creëer je de spreekwoordelijke perfect storm die nodig is om onze doelen te halen.
Hoewel we in Nederland sinds de nieuwe grondwet uit 1848 trots zijn op de scheiding tussen kerk en staat lijkt het wel of momenteel het grootkapitaal, de plaats van de kerk heeft overgenomen. Daardoor staat het belang van deze instituten vooraan in plaats die van het land en haar inwoners. Deze enorme lobbykracht van deze instituten hebben veel te veel invloed. Wat niet wil zeggen dat ze geen bestaansrecht hebben, integendeel, maar ze moeten hun plaats weten. Een voorbeeld daarvan is dat wordt gekoppeld aan aandeelhouderswaarden. Zaken die geen businessmodel hebben lijken daarmee waardeloos. Zo is gezond zijn en daarmee preventie geen businessmodel maar ziek zijn wel. Ook is nagenoeg gratis schone energie (waar de wereld op zit te wachten) geen business voor de oude industrie.
We hebben in ons land alles tot onze beschikking om het anders te doen. Het woord duurzaam stopt daarbij in mijn definitie niet bij de eerste vier letters en staat synoniem voor logisch nadenken. Anders gezegd: duurzaam is niet duur maar voordelig voor iedereen. Het betekent ook niet inboeten op de kwaliteit maar juist een verrijking van het leven.
Missie Ruud Koornstra
Met Code Oranje hoop ik dat we ook de Nederlanders en de politiek wakker kunnen schudden en een stem te geven aan de positieve vernieuwers. De “gewone” mensen in onze schuurtjes, straten, wijken, steden en provincies, ons nationale talent. Een reset van de huidige democratie is daarvoor van groot belang en dat kan snel en eenvoudig gewoon binnen ons huidige staatkundig bestel.
Ik zie dit avontuur niet als een spelletje maar als een noodzakelijke expeditie om ons land en daarna de wereld te redden. Het succes van expedities zit hem vaak in de verscheidenheid van de teamleden. Een ogenschijnlijk onsamenhangende groep mensen uit alle windstreken en achtergronden met hetzelfde doel. En als het doel de baas is ontstaat een onoverwinnelijke energie. Als alles maar gezegd mag worden en iedereen dan luistert zonder het altijd met elkaar eens te zijn. Ik durf het wel aan. En als wij het niet doen wie gaan het dan doen?
