Martijn van Butselaar is woonachtig in Arnhem. In deze stad is hij al meerdere jaren politiek actief, zowel binnen- als buitenparlementair. Eerst bij de SP en later bij de lokale partij Arnhem Centraal. Door de keuze om mee te doen met de landelijke verkiezingen en wat interne strubbelingen, waaronder het willen invoeren van ombudspolitiek, moest hij afscheid nemen van Arnhem Centraal. Hij gelooft oprecht in meer democratie. Politieke vernieuwing is broodnodig, politiek bedrijven samen met en vanuit de inwoners. Daarom is hij trots dat hij samen met de lokale SP, en wat andere afvalstrijders (een geuzennaam van de Gelderlander) zoals Bram Derix, ervoor heeft gezorgd dat er een afvalreferendum is gehouden in Arnhem. Hij zet zich in voor meer landelijke aandacht voor het onderwerp afval.
In Arnhem wordt bekeken hoe het is afvalbeleid verbeterd kan worden, zodat het goed is voor alle Arnhemmers. Martijn zet zich in voor een eerlijk en milieuvriendelijk beleid. Dit probleem speelt niet alleen in Arnhem, overal uit het land komen berichten naar Martijn voor hulp en advies. Vandaar dat Code Oranje aan Martijn heeft gevraagd als ambassadeur op het gebied van afvalbeleid. Hij is beschikbaar om de lokale partijen die bij Code Oranje zijn aangesloten, maar ook voor partijen die dit nog niet zijn, van advies te voorzien.
Martijn ziet het als volgt:
De kern van het probleem zit hem bij de landelijke overheid. Deze legt gemeenten op, onder druk van boetes, om hun restafvalcijfers naar beneden te krijgen. Alleen zeggen deze cijfers op zichzelf helemaal niks. Het moet juist gaan over wat er gebeurt met de verschillende soorten restmaterialen. En dat is op dit moment nog vrij weinig. Daarnaast is het probleem dat er niet chronologisch gewerkt wordt. Productontwikkelaars, de industrie en de supermarkten zouden in het hele verhaal als eersten aan zet moeten zijn. Aan de achterkant moeten de afvalverwerkers vervolgens alles inzetten op innovatie, dat zijn de twee stappen die worden overgeslagen door de landelijke regels. Met als gevolg een spasme in de politiek bij de gemeenten in Nederland, onder druk van die extra boetes.
Eén van die vormen van spasme is Diftar. Met Diftar focussen diverse gemeenten zich puur en alleen op de restafvalcijfers. Dit terwijl de straten vervuilen, het restmateriaal niets meer waard is en er onrust onder de inwoners ontstaat. Daarnaast is Diftar voor de inwoners alleen goedkoper op het moment van de invoering, waardoor inwoners ‘voor de gek worden gehouden’. Alle nevenkosten moeten namelijk ook nog betaald worden. Dit zijn onder meer kosten zoals de inzet van BOA’s, extra afhaalrondes om bijplaatsingen en dempingen op te halen, het schiften van onbruikbaar materiaal etc. Als overheid is het dus belangrijk dat we chronologisch werken en eerst genoemde stap 1 en 2 voor elkaar te krijgen.
Als ambassadeur staat Martijn jullie graag bij en kunnen jullie hem altijd benaderen met vragen op het gebied van afval. En als uitsmijter: het referendum heeft er voor gezorgd dat Diftar in Arnhem is weggestemd!